Tyn artykuł chciołech napisać łońskiego roku, ale skuli tego, że miołżech wtynczos jeszcze inszo robota, brakło mi czasu. Bestóż zabiyrom sie gibko dzisioj do tego, yno przodzi założa se moje brele.
    Pisza po ślonsku. Godka ta pamiyntom łod małego bajtla. Niyroz spominom te downe czasy, kej jesce Ĺźyła moja starka. Musza Wom pedzieć, Ĺźe piyrwy tu wszyjscy godali yno po ślonsku, tom godkom sie tyĹź rzykało i śpiywało. Tak bóło na Ślonsku dycki, przez całe wieki, choć rzondziyli tu cudzi, kierzy przez cołki czos zabroniali godać tom staropolskom gwarom.

    Ale czasy sie zmiyniyły, dzisioj Ĺźyjymy w wolnym kraju. Po wojnie na Ślonsk przykludziyło sie duĹźo ludzi z całyj Polski, ludzie sie wymiyszali. Dzisiej niekierzy Ślązocy majom gańba i poleku ło tych ślonskich tradycjach zapominają. No prowda, we szkole i urzyndach trza godać czysto po polsku, ale w doma, miyndzy sobom starejmy sie godać całom gymbom po naszymu.
Ślonskiej godce trza pszoć i wpojejmy to tys naszym bajtlom (dzieciom).

Damian Gołąbek